Deze Belgische kunstenaar werd in 1958 te Kortrijk geboren, maar bouwde zijn carrière als kunstenaar uit in regio Brugge. In de eerste jaren experimenteerde hij met een combinatie van figuratieve en abstracte elementen om zich uiteindelijk vooral in het abstracte te verdiepen. Van nauwkeurig afgebakende kleurvlakken evolueerde hij naar vrijere vormen binnen het abstracte. Met de eeuwwisseling kent ook zijn oeuvre een enorme ommekeer. Van de drukke, vaak met zwart bewerkte, schilderijen stapte hij over naar de witte werken typerend aan zijn stijl van de 21ste eeuw. Dergelijk werk staat bekend onder de noemer ‘De Spot’, onder welke titel hij ook in 2004 een boek publiceerde omtrent zijn werk. Op de witte canvassen brengt hij slechts enkele vlekken van verf aan. In tegenstelling tot wat doet vermoeden, zijn deze biomorfe vormen niet op toeval berust. De kunstenaar brengt deze nauwkeurig aan, met verf tekent hij als het ware de vormen. Hij heeft zijn schilderstijl (en letterlijk verfgebruik) gereduceerd tot wat voor hem de essentie is van wat moet overblijven. Dergelijk werk past zo ook binnen de principes van ‘Amor Vacui’, de liefde voor de leegte. Een concept die voornamelijk vorm kreeg door het ontstaan van het minimalisme, Fohan past dit toe in een actuele context. Het is de omarming van de leegte, waarbij de kunstenaar van de toeschouwer vereist deze leegte zelf in te vullen met diens fantasie en creativiteit. Vaak bestempeld als een tekort aan moeite of té simpel, maar zoals Leonardo da Vinci ooit zei: “Simplicity is the ultimate sophistication”. Met zijn vroege werk kende hij menig succes in Europa, naast zijn thuisland werd zijn werk ook tentoongesteld in Frankrijk, Duitsland, Zweden, etc. Zijn nieuw werk kreeg nog meer internationale aandacht, wat resulteerde in solotentoonstellingen in New York en Tokyo. In 2019 werd een nieuw boek uitgegeven door Uitgeverij Snoeck, getiteld ‘Amor Vacui’.