Uitgelicht

Neem voor frequente, korte besprekingen een kijkje op onderstaande Instagram account.
Ontvang je liever een Art Weekly via mail?

ainternationalgallery

An international modern and contemporary art gallery in the centre of Bruges

Art Weekly – News Flash Bram Bogart, matter pai

Art Weekly – News Flash

Bram Bogart, matter painting, 1959

De Nederlander Bram Bogart mogen we beschouwen als een spilfiguur van de materieschilderkunst. Zijn informeel werk behelst een wonderbaarlijke techniek, waarmee hij zijn oeuvre op een unieke persoonlijke wijze heeft ontwikkeld. Eind de jaren ’50 woonde de kunstenaar nog in Parijs en dreef er zijn experiment op de top. Het waren doeken vol ruwe dikke grijs- en bruintinten, met weinig kleuraccenten. In de jaren ’60 verhuisde hij naar België waar hij zijn werk op houten dragers maakte. Bogart draaide met eigen handen tonnen vol cementachtige materie met kleurpigmenten – zijn voeling met zijn materie was passioneel en fysisch zwaar. Zijn materieschilderijen bestonden uit een abstractie van met de hand gecreëerde zware vormen, vaak monochroom.
‘Composition’ is een monumentale expressie van stormachtige materie, een voorbeeld van informele klasse en finesse. Afkomstig uit zijn vaten manueel gemengde kleuren, zijn er de vele variante kleurcharmes die zich in zijn werk na de jaren ’70 door industrieel gekleurde materie liet vervangen.
____________________
We may consider the Dutchman Bram Bogart as a pivotal figure in matter painting. His informal work involves a wonderful technique, with which he has developed his oeuvre in a uniquely personal way. At the end of the 1950s, the artist was still living in Paris, where he pushed his experiment further. They were canvases full of rough, thick greys and browns, with few colour accents. In the 1960s he moved to Belgium where he made his work on wooden supports. Bogart turned barrels full of cement-like matter with colour pigments with his own hands – his feeling with his material was passionate and physically heavy. His matter paintings consisted of an abstraction of heavy shapes created by hand, often monochrome.
‘Composition’ is a monumental expression of stormy matter, an example of informal class and finesse. Deriving from his barrels of manually mixed colours, there are the many variant colour charms that were replaced by industrial coloured matter in his work after the 1970s.

#brambogart #dutchartist #informalart #matterpainting #modernart #artweekly

Art Weekly – News flash Yves Klein, gouache en

Art Weekly – News flash

Yves Klein, gouache en pigment, 1956

Eind jaren ’50 introduceerde de Fransman Yves Klein zijn iconische ‘International Klein Blue’, waarmee hij op monochrome wijze vlaktes en vormen beschilderde. Voor zijn ‘Antropometrieën’ smeerde hij naakte vrouwen in met zijn ultramarijn blauw en rolde de modellen over zijn schilderdoek. Ook de natuurelementen vormden een bron van inspiratie voor zijn ‘Cosmogonies’ en ‘Tableau de feu’. Alles in zijn werk gaat om kracht, gevoel en beleving. Een statement die helemaal duidelijk werd met ‘Le Vide’, een lege expozaal in 1958 waar de ervaring van zijn aanwezig-zijn het gevoel voor kunst belichaamde.
Yves Klein zijn moeder, Marie Raymond, was niet enkel kunstenares, ook een muze en een steun voor zijn carrière. Ze deelden hun interesse voor de Rozenkruisers, een spirituele beweging die aanleiding gaf tot een geheim broederschap.
‘Vive la mi maman!!!’ is een afbeelding van een kleurrijke bloem, gemaakt uit liefde voor zijn moeder.
____________________
At the end of the 1950s, the Frenchman Yves Klein introduced his iconic 'International Klein Blue', with which he painted plains and shapes in a monochrome way. For his 'Anthropometries' he coated naked women with his ultramarine blue and rolled the models over his canvas. The elements of nature were also a source of inspiration for his 'Cosmogonies' and 'Tableau de feu'. Everything in his work is about power, feeling and experience. A statement that became completely clear with 'Le Vide', an empty exhibition hall in 1958 where the experience of being there embodied the feeling for art.
Yves Klein's mother, Marie Raymond, was not only an artist, but also a muse and a support for his career. They shared their interest in the Rosicrucianism, a spiritual movement that gave rise to a secret brotherhood.
'Vive la mi maman!!!' is an image of a colourful flower, made out of love for his mother.

#yvesklein #frenchartist #modernart #nouveaurealisme #gouache #colorfulart #mothersday #artweekly

Art Weekly – News Flash Jésus Rafael Soto, met

Art Weekly – News Flash

Jésus Rafael Soto, metal, wood, nylon – 1965

De Venezolaanse kunstenaar Jésus Rafael Soto trok in 1950 naar Parijs en ontpopte er zich tot één van de belangrijkste kunstenaars van op-art en kinetische kunst. Zijn vroege werk had een ruimtelijk optisch effect door zijn compositie van plexiplaten waarop lijnen of spiraalvormen waren aangebracht. Rond 1958 introduceerde Soto nieuwe materialen en hing hij beschilderde metalen staafjes op aan dunne nylon draden. Hiermee bereikte hij een vibrerend optisch gevoel. De kunstenaar creëerde ook architecturale installaties waarbij de toeschouwer wordt uitgenodigd om zich op interactieve manier zowel rond als tussen de staven te begeven.

’Les Bâtons’ is een vroeg voorbeeld van zijn sculpturen waarbij niet enkel door het optisch effect maar ook door luchtverplaatsing beweging wordt veroorzaakt. Omwille de gestreepte achtergrond en de eigen lichaamsbeweging, ervaart de toeschouwer een indrukwekkende optische illusie.
_____________
The Venezuelan artist Jésus Rafael Soto moved to Paris in 1950 and emerged as one of the most important artists of op art and kinetic art. His early work had a spatial optical effect due to his composition of plexiglass planes on which lines or spiral shapes were applied. Around 1958, Soto introduced new materials and hung painted metal rods on thin nylon threads. With this he achieved a vibrating optical feeling. The artist also created architectural installations where the viewer is invited to move in an interactive way both around and between the bars.

‘Les Bâtons’ is an early example of his sculptures in which movement is caused not only by the optical effect but also by air displacement. Because of the striped background and their own body movement, the viewer experiences an impressive optical illusion.

#jesusrafaelsoto #venezualanartist #opart #kineticart #vibration #sculptural #modernart #artweekly

Art Weekly – News Flash Sylvie Fleury, rollers

Art Weekly – News Flash

Sylvie Fleury, rollers and hairpins, 1997

Het oeuvre van de Zwitserse Sylvie Fleury, nauw betrokken met de leefwereld van haar toeschouwers, weerspiegelt de esthetische en sentimentele eigenschappen van de consumptiemaatschappij. Door gebruik van diverse media illustreert de kunstenares op subtiele wijze haar kritiek op de vergankelijkheid van hypes en luxegoederen. Met een gevatte kijk op oppervlakkige schoonheid biedt zij weerwerk op de waarde van hun bestaan. Fleury, een toonbeeld van feminisme, klaagt ook de genderongelijkheid aan door het ondermijnen van stereotype mannelijke en vrouwelijke symbolen.
Het werk ‘Scratch’ herschikt krul- en haarspelden tot een kunstobject. Fleury ontneemt hiermee de functie om nog het vrouwenkapsel te typeren en verheft de haarrollers binnen een nieuwe context. Dit haarspeldenwerk wordt hiermee binnen een neo-popcultuur herzien als artistieke reactie tegenover pronkende schoonheidsidealen.
____________________
The oeuvre of the Swiss Sylvie Fleury, closely involved with the living environment of her spectators, reflects the aesthetic and sentimental characteristics of the consumer society. By using various media, the artist subtly illustrates her criticism on the transience of hypes and luxury goods. With a witty look at superficial beauty, she offers a response to the value of their existence. As a paragon of feminism, Fleury also denounces gender inequality by subverting stereotypical male and female symbols.
The work 'Scratch' rearranges curlers and hairpins into an art object. Fleury thus takes away the function of characterizing the women's hairstyle and elevates the hair rollers in a new context. This hairpin work is hereby revised within a neo-pop culture as an artistic response to flaunting ideals of beauty.

#sylviefleury #swissartist #contemporaryart #hairpins #hairrollers #sculpture #feministart #artweekly

Art Weekly – News Flash Keith Haring, chalk on

Art Weekly – News Flash

Keith Haring, chalk on paper, 1982

Op jonge leeftijd, in de eerste helft van de jaren ’80, won de Amerikaan Keith Haring internationale bekendheid. De kunstenaar creëerde in het straatbeeld en de metrostations van New York op iconische wijze een bijzondere kunststijl. Hij merkte dat zwart mat papier werd geplakt op panelen waar voorheen publicitaire affiches hingen, deze illustreerde hij dan met zijn typische krijtlijnen. Als neo-popart kunstenaar verspreidde Haring op cartooneske wijze volksvriendelijke educatieve boodschappen. Hoewel de ordediensten hem hiervoor arresteerden, werd zijn tekenwerk door het publiek erg geliefd. Zijn stijl was nieuw, jong, vrolijk, eerlijk en aantrekkelijk.

Keith Haring behoort tot de gerenommeerde generatie New Yorkse straatkunstenaars. Krijt, penseel en spuitverf waren zijn straat-communicatieve middelen. De ‘subway drawing’ is van groot formaat en werd inclusief zijn authentieke kader uit de metrostation verwijderd. Met ludiek vermaak bekritiseert de kunstenaar de mediadrukte binnen de Amerikaanse samenleving.
__________________
At a young age, in the first half of the 1980s, the American Keith Haring gained international fame. The artist created a special art style in the streets and subway stations of New York in an iconic way. He noticed that black matte paper was pasted on panels that previously had advertising posters, which he illustrated with his typical chalk lines. As a neo-pop art artist, Haring distributed people-friendly educational messages in a cartoonish manner. Although law enforcement arrested him for this, his artwork was much loved by the public. His style was new, young, cheerful, honest and attractive.

Keith Haring belongs to the renowned generation of New York street artists. Chalk, paintbrush and spray paint were his means of street communication. The 'subway drawing' is of a large size and, including its authentic frame, was removed from the subway station. With playful entertainment, the artist criticizes the media pressure within American society.

#keithharing #americanartist #chalkonpaper #subwaydrawing #media #popart #streetart #artweekly

Art Weekly – News Flash Larry Poons, oil on can

Art Weekly – News Flash

Larry Poons, oil on canvas - 1975

De Amerikaan Larry Poons werd in Japan geboren en volgde een muziekopleiding alvorens een carrière te starten als beeldend kunstenaar. Muzikale structuren, ritme en beweging zijn de energetische kenmerken van zijn oeuvre dat zich binnen een abstracte stijl ontwikkelde. Zijn vroeg werk werd opgebouwd vanuit mathematische principes, wat verder evolueert naar meer technische vrijheid. Zo kleeft hij allerlei materialen op zijn drager en smijt vervolgens dikke pakken verf tegen deze doeken aan. In de jaren ’90 grijpt de kunstenaar terug naar een verfborstel en gaat hij te werk op gigantische doeken die hij achteraf bijsnijdt.
‘Coming up – on M’ is een herhaling van de beweging. Het werk bestaat uit verticaal druipende verfstromen waarmee de continuïteit zich benadrukt. Onder de cadans van kleur en beweging vind je in het werk van Poons een harmonisch geheel.
___________________
The American Larry Poons was born in Japan and studied a music education before starting a career as a visual artist. Musical structures, rhythm and movement are the energetic features of his oeuvre, which developed within an abstract style. His early work was made on mathematical principles, evolving further towards more technical freedom. So he glues all kinds of materials to his carrier and then throws thick packs of paint against these canvases. In the 1990s, the artist reverts to a paintbrush and works on gigantic canvases that he crops afterwards.
‘Coming up – on M’ is a repetition of the movement. The work consists of vertically dripping streams of paint that emphasize continuity. Under the cadence of colour and movement you will find a harmonious whole in Poons' work.

#larrypoons #americanartist #abstractart #dripping #actionpainting #oiloncanvas #modernart #artweekly

Art Weekly – News Flash Marcel Broodthaers, mix

Art Weekly – News Flash

Marcel Broodthaers, mixed media, 1964

Marcel Broodthaers ruilde in 1964 zijn carrière als dichter voor een leven als beeldend kunstenaar. Hij werd het Belgisch sleutelfiguur van arte povera waarbij zijn eerste werk ‘Pense-Bête’ als het kantelmoment gold. Als kunstcriticus was Broodthaers ook goed op de hoogte van de kunstgeschiedenis, en geïnspireerd door het plaasterwerk van George Segal werkte hij zo zijn eigen artistieke creaties uit. Vanuit een literair denkproces bevat zijn uniek oeuvre veel beeldspraak.

‘Les Ancêtres’ behoort tot de oudste sculpturen uit zijn carrière. Fietspompen en meerdere fantasierijke attributen representeren de biologie van de mens. De vrouwelijke en mannelijke genitaliën worden voorgesteld met respectievelijk een mossel en een waterslang tussen eieren. De derde pomp is in tegenstelling tot de 2 andere nog niet ontdaan van zijn ‘energie’. Als het ware gemummificeerd in plaaster bezit het kind nog alle potentiële ambitie.
____________________
In 1964 Marcel Broodthaers traded his career as a poet for a life as a visual artist. He became the key figure in Belgium of arte povera, with his first work 'Pense-Bête' being the turning point. As an art critic, Broodthaers was also well aware of art history, and inspired by George Segal's plasterwork, he developed his own artistic creations. Based on a literary thinking process, his unique oeuvre contains a lot of imagery.

‘Les Ancêtres’ is one of the oldest sculptures of his career. Bicycle pumps and multiple imaginative attributes represent human biology. The female and male genitalia are represented respectively with a mussel and a water snake between eggs. Unlike the other 2, the third pump has not yet been stripped of its 'energy'. Mummified in plaster, as it were, the child still possesses all potential ambition.

#marcelbroodthaers #belgianartist #artepovera #modernart #mixedmedia #literaryart #artweekly

Art Weekly – News Flash Zhigang Tang, Oil on ca

Art Weekly – News Flash

Zhigang Tang, Oil on canvas, 2003

Als zoon van een officier in het Rode Leger werd Zhigang Tang opgevoed met de strikte regels van een sterk geïnstitutionaliseerde militaire wereld. Zijn moeder was gevangenisdirecteur en zo zag hij als kind het onderscheid tussen de machthebbende en de onderdrukte. Na 20 jaar dienst in het Chinese leger ervaarde hij de strenge bureaucratie en de opgelegde propagandaregels van zijn land. Als kunstenaar was hij verantwoordelijk voor de inrichting van de vergaderruimtes volgens de instructies en gaf hij kunstonderwijs aan kinderen van militairen terwijl hun ouders op die bijeenkomsten zaten.

Zijn anarchistisch werk genaamd ‘Children in Meeting’ stellen Chinese kinderen voor die hij in een protocollaire volwassen scène zet. De iconografie van Zhigang Tang zijn schilderijen is telkens gebaseerd op plechtige groepsfoto’s van een serieuze conferentie. Hij ironiseert hiermee de politieke en sociale tucht van het bureaucratisch stelsel door de aanwezigheid van speelgoed en het kinderlijk gedrag.
____________________
As the son of a Red Army officer, Zhigang Tang was raised under the strict rules of a highly institutionalized military world. His mother was a prison warden and so as a child he saw the difference between the powerful and the oppressed. After 20 years of service in the Chinese army, he experienced the strict bureaucracy and the imposed propaganda rules of his country. As an artist, he was responsible the setting of the meeting rooms according to instructions and gave art education to children of military personnel while their parents were at those meetings.

His anarchist work called 'Children in Meeting' depicts Chinese children whom he puts in a protocol adult scene. The iconography of Zhigang Tang's paintings is always based on solemn group photos of a serious conference. He thus ironizes the political and social discipline of the bureaucratic system through the presence of toys and childlike behaviour.

#zhigangtang #chineseartist #oilpainting #childreninmeeting #tangzhigang #contemporaryart #dissidentart #artweekly

Art Weekly – News flash René Magritte, gouache

Art Weekly – News flash

René Magritte, gouache, 1954

De Belgische kunstenaar René Magritte liet de kunstwereld in de tweede helft van de jaren ‘20 kennis nemen van zijn surreële fantasieën. Hij schilderde herkenbare objecten in een onrealistische combinatie en werd hiermee de pionier van het surrealisme. Zijn mysterieuze taferelen zorgen voor een bevreemdend effect. De kunstenaar stimuleert het onderbewuste van de toeschouwer en zet deze aan tot nadenken over zijn surreële creaties. Zijn subtiel werk lijkt het onmogelijke bijna aanvaardbaar te maken.
‘La projection lumineuse’ stelt het reële beeld in vraag. Zoals de titel ook insinueert, projecteert Magritte zijn onderwerp zoals een cinematografische techniek. Het zeezicht wordt herhaald in een kijkopening in de muur, die net als een momentopname identiek lijkt, doch niet hetzelfde is. Dit kunstwerk is de vroegste gouache waarbij hij een beeldprojectie heeft voorgesteld. Het behoort tegelijk tot de beste periode van deze intussen wereldberoemde kunstenaar.
_____________
The Belgian artist René Magritte introduced his surreal fantasies to the art world in the second half of the 1920s. He painted recognizable objects in an unrealistic combination and became the pioneer of surrealism. His mysterious scenes create a strange effect. The artist stimulates the subconscious of the viewer and makes him think about his surreal creations. His subtle work seems to make the impossible almost acceptable.
'La projection lumineuse' questions the real image. As the title also insinuates, Magritte projects his subject like a cinematographic technique. The sea view is repeated in a viewing opening in the wall, which, like a snapshot, appears identical, but is not the same. This work of art is the earliest gouache in which he has presented an image projection. It also belongs to the best period of this now world famous artist.

#renemagritte #belgianartist #surrealism #gouache #projectionlumineuse #modernart #artweekly

Art Weekly – News Flash Jacques Villeglé, affi

Art Weekly – News Flash

Jacques Villeglé, affiches mounted on canvas, 1972

De Franse kunstenaar Jacques Villeglé trok publicitaire affiches van de muren en plukte zijn schepping uit het straatbeeld, als Franse popart. Deze massa verlijmde posters, ooit onderhevig aan slijtage door anonieme voorbijgangers en weersomstandigheden, waren het toonbeeld van zijn tijd. Deze ‘affichist’ recycleert de reflecties van een dominante cultuur, die zonder zijn actie waren gedoemd tot een kortstondig bestaan. De kunstenaar demonteert scheurend de opeen gelijmde posters, en zoekt zijn nieuwe beeldvorming uit een verleden van kleuren en vormen. Zijn nieuwe papieren composities, gevonden achter een verleden tijd, vormen het nieuwe realisme.

‘Avenue victoria’ is de straatnaam van waar de ‘nouveau realist’ Villeglé, het pakket affiches voor dit kunstwerk heeft afgescheurd. Als “anonieme verscheurder” plaatste hij zich liefst als kunstenaar in een onderdanige functie ten opzichte van het werk zelf, en signeerde om deze reden zelden zijn werk vooraf aan verkoop.
__________________
The French artist Jacques Villeglé ripped advertising posters from the walls and gathered his creation from the streets, as French pop art. This mass of glued posters, once subject to wear and tear by anonymous passers-by and weather conditions, were the epitome of its time. This ‘affichist’ recycles the reflections of a dominant culture, which without his action were doomed to a short-lived existence. The artist tears apart the posters that were glued together and seeks his new image from a past of colours and shapes. His new paper compositions, found behind a past, form the new realism.

‘Avenue victoria’ is the street name from where the 'nouveau realist' Villeglé tore off the package of posters for this artwork. As an “anonymous lacerator” he preferred to place himself as an artist in a submissive position with regard to the work itself, and for this reason rarely signed his work pre-sale.

#jacquesvilleglé #frenchartist #affiches #jacquesvillegle #nouveaurealisme #modernart #contemporaryartist #artweekly

Art Weekly – News Flash Philip Pearlstein, oil

Art Weekly – News Flash

Philip Pearlstein, oil on canvas, 2000

In tijden van popart en abstracte kunst behield de Amerikaan Philip Pearlstein zijn drang naar realisme. Vanaf de jaren ‘60 focust hij zich op het afbeelden van naakten, gestart vanuit een klassieke traditionele weergave. Al snel evolueert hij naar geënsceneerde taferelen van naakte modellen met uitverkoren variabele attributen. Hij maakt louter gebruik van de visuele waarneming en vermijdt enige voorkennis van materiaal, kleur of perspectief. Zijn emotieloze figuren, vaak in vreemde poses, staan gelijk aan hun omringende objecten, waardoor de hele scène overkomt als een modern stilleven. Deze nu bijna 100 jaar oude kunstenaar bewijst een persoonlijkheid met een geheel eigen stijl.

‘Male and Female Models with Balloon Chair and Old African Drum’ typeert zijn oeuvre. Zijn merkwaardig realisme met weerspiegelingen, schaduwpartijen en waarheidsgetrouwe anatomie wordt telkens voorgesteld in een bijgesneden compositie.
_____________
In times of pop art and abstract art, the American Philip Pearlstein maintained his urge for realism. From the 1960s onwards he focuses on depicting nudes, starting from a classical traditional view. He soon evolves into staged scenes of nude models with chosen variable attributes. He only uses visual observation and avoids any prior knowledge of material, colour or perspective. His emotionless figures, often in strange poses, are equal to their surrounding objects, making the whole scene seem like a modern still life. This artist, now almost 100 years old, proves a personality with a unique style.

‘Male and Female Models with Balloon Chair and Old African Drum’ typifies his oeuvre. His remarkable realism with reflections, shadows and truthful anatomy is always presented in a cropped composition.

#philippearlstein #americanartist #realism #oilpainting #contemporaryart #modernrealism #figurativeart #artweekly

Art Weekly – News Flash Wang Du, résine polye

Art Weekly – News Flash

Wang Du, résine polyester painted, 2001

Op 16-jarige leeftijd werkte de Chinese kunstenaar Wang Du onder het regime van de Culturele Revolutie. Als gedwongen propagandist zocht hij artistieke en intellectuele vrijheid en werd met dit verzet tegen de heersende corruptie in 1989 gearresteerd. Wang Du verhuisde naar Parijs en verdiepte zich met een kritische blik in de Westerse maatschappij. Met uitvergrote kunstwerken wil hij de toeschouwer bewust maken van gemanipuleerde realiteit door de media.

’Luxe populaire’ is een monumentaal verkreukelde krant waarmee Wang Du het gemak hekelt waarmee de media het volk tal van illusies voorschotelt. Met de uitvergrote krant Le Monde biedt hij zijn ironisch standpunt over de Westerse pers.
_______________

At the age of 16, the Chinese artist Wang Du worked under the regime of the Cultural Revolution. As a forced propagandist, he sought artistic and intellectual freedom and was arrested in 1989 for resisting the prevailing corruption. Wang Du moved to Paris where he took a critical look at Western society. With his enlarged works of art, he wants to make the spectator aware of the manipulated reality by the media.

'Luxe Populaire' is a monumentally crumpled newspaper in which Wang Du criticizes the ease with which the media presents the people with numerous illusions. With this enlarged newspaper Le Monde he offers his ironic point of view on the Western press.

#wangdu #chineseartist #francebasedartist #media #sculpture #polyester #lemonde #artweekly

Art Weekly – News Flash Andy Warhol, blotted li

Art Weekly – News Flash

Andy Warhol, blotted line, 1958

Andy Warhol is één van de belangrijkste grondleggers van de Amerikaanse popart. Hij was werkzaam in de reclamewereld en ontplooide er zich als de kunstenaar die de alledaagse Amerikaanse consumptie in beeld bracht. De techniek waarmee hij kunst schiep was niet alledaags. In zijn vroegste jaren gebruikte hij de blotted line-techniek en zo maakte hij zijn ontwerp door sliertjes inkt op een gladde ondergrond te leggen. Daarop drukte hij zijn papier wat resulteerde in het kunstwerk.

‘Butterfly’ is één van de vroegste werken waarmee Andy Warhol zijn pré pop periode startte. Op variërende wijze stempelde Warhol zijn dartelende vlinders met zijn blotted line-techniek. Vaak organiseerde hij ‘kleurfeestjes’ of was het zijn moeder die toen zijn tekeningen met waterverf inkleurde en ook de naam Warhol handtekende.
________________________
Andy Warhol is one of the most important founders of American pop art. He worked in the advertising world and developed himself there as the artist who portrayed everyday American consumption. The technique with which he created art was not ordinary. In his earliest years, he used the blotted line technique and so he created his design by laying strings of ink on a smooth surface. He then pressed his paper on that, which resulted in the artwork.

'Butterfly' is one of the earliest works with which Andy Warhol started his pre-pop period. In varying ways, Warhol stamped his frolicking butterflies with his blotted line technique. He often organized 'colouring parties' or it was his mother who coloured his drawings with watercolours and also signed the name Warhol.

#andywarhol #americanartist #modernart #blottedline #butterfly #popart #artweekly

Art Weekly - News Flash Alan Green, oil on canvas

Art Weekly - News Flash

Alan Green, oil on canvas, 1982

De ’Block en Column Paintings’ van deze Britse kunstenaar lijken een archief van schematische verflagen opgebouwd vanuit een geometrische ordening. Experimenterend binnen de mogelijkheden van abstracte schilderkunst onderzocht Alan Green bijna als een wetenschapper de functie van kleur en het potentiële van verf. Zoekend naar een vrije werkwijze kende hij de structuur van zijn verf steeds een primaire rol toe en gaat op plastische wijze zijn oppervlak bewerken. Ook de omgeving en invloed van licht is van essentieel belang in zijn werk.
‘Four Panels, Two Blues’ bestaat uit gestructureerde voorbedachte rasterpatronen, beperkt in kleur. Elk autonoom deel is als een gedocumenteerd rapport. Eenvoud is de ultieme realiteit, en daarom weigerde Green een overdaad in zijn schilders-experiment.
______________________

The ‘Block and Column Paintings’ from this British artist seem like an archive of schematic layers of paint built up from a geometric order. Experimenting within the possibilities of abstract painting, Alan Green explored the function of colour and the potential of paint almost like a scientist. Searching for a free method, he always assigned a primary role to the structure of his paint and began to work on his surface in a plastic way. The environment and influence of light is also essential in his work.
‘Four Panels, Two Blues’ consists of structured pre-planned grid patterns, limited in colour. Each autonomous part is like a documented report. Simplicity is the ultimate reality, which is why Green refused an excess in his painting experiment.

#alangreen #britishartist #modernart #abstractart #oilpainting #paintstructure #abstractartist #artweekly

Art Weekly - News Flash Tony Cragg, wood, 1981 H

Art Weekly - News Flash

Tony Cragg, wood, 1981

Het werk van deze Britse assemblagekunstenaar vestigt onze aandacht op gerecycleerde, alledaagse voorwerpen. Op alchemistische wijze alludeert hij, vaak met enige humor, op sociale en politieke situaties aan de hand van kleurrijke muurreliëfs en geordende grondinstallaties. Reeds in de jaren ’70 verhuisde hij naar Duitsland, waar hij ook als professor werkzaam was. In later werk focust hij zich meer op de manipulatie van vormen met aandacht voor het organische karakter en de verwantschap tussen mens en natuur.

Het monumentale werk ‘Everybody’s Friday Night’ werpt een kritische blik op de industriële overvloed van het Westen. Zowel de uitgesneden vormen als de ‘mallen’ waar ze vandaan komen worden gerepresenteerd, alsof een kinderlegpuzzel met feestartikelen.
_______________
The work of this British assemblage artist draws our attention to recycled, everyday objects. He alchemically alludes, often with some humour, to social and political situations on the basis of colourful wall reliefs and ordered ground installations. Already in the 1970s he moved to Germany, where he also worked as a professor. In later work he focuses more on the manipulation of forms with attention to the organic character and the relationship between man and nature.

The monumental artwork ‘Everyone's Friday Night’ takes a critical look at the industrial abundance of the West. Both the cut-out shapes and the 'moulds' from which they come are represented, as if a children's jigsaw puzzle with party items.

#tonycragg #britishartist #germanbasedartist #wood #installation #sculpture #contemporaryartist #consumerism #artweekly

Art Weekly - News Flash ARMAN, mixed media, 1968

Art Weekly – News flash Pablo Picasso, oil on

Art Weekly – News flash

Pablo Picasso, oil on canvas, 1902

Pablo Picasso wordt beschouwd als een genie en de grondlegger van het modernisme. Op zijn 15 jaar kon niemand hem nog wat van ‘het schilderen’ leren. De Spanjaard leefde in Frankrijk en is omwille zijn kritiek op Franco nooit meer naar zijn land teruggekeerd. Ook niet toen de stad Barcelona in 1962 het Picassomuseum opende.
‘Nu de dos assis’ dateert uit zijn blauwe periode, zijn eerste vernieuwende periode met de nachtelijk kleur vol armoede en prostitutie. Hij schilderde dit werk op een kamer aan de Boulevard Voltaire, die hij deelde met zijn vriend dichter Max Jacob. Picasso werkte er toen ’s nachts en sliep overdag. De blauwe periode dateert enkele jaren voor zijn kubisme en was toen voor vele kunstliefhebbers in zowel kleur als inhoud een echte shock. Dit schilderij is een zeldzaam voorbeeld van de kunsthistorisch belangrijke eerste autonomie van de grootste schilder uit de 20ste eeuw.
_____________________
Pablo Picasso is considered and the founder of modernism. At the age of 15, no one could teach him anything more about ‘painting’. The Spaniard lived in France and never returned to his country because of his criticism of Franco. Not even when the city of Barcelona opened the Picasso Museum in 1962.
‘Nu de dos assis’ dates from his Blue Period, his first innovative period with the nocturnal colour full of poverty and prostitution. He painted this work in a room on the Boulevard Voltaire, he shared with his friend poet Max Jacob. Picasso worked there at night and slept during the day. The Blue Period dates from a few years before his Cubism and was then a real shock to many art lovers in both colour and content. This painting is a rare example of the art historically significant first autonomy of the greatest painter of the 20th century.

#pablopicasso #spanishartist #modernart #blueperiod #oilpainting #avantgardist #artweekly

Art Weekly – News flash Yoshitomo Nara, oil on

Art Weekly – News flash

Yoshitomo Nara, oil on canvas, 1994

Deze Japanse kunstenaar behoort tot de ‘Superflat’ stijlbeweging, een vorm van Japanse popart gebaseerd op manga en anime. Yoshitomo Nara zijn figuren zijn meestal kinderen, vaak met grote ogen en een breed spectrum van krampachtige emotionele expressies. Een generatie die zich verdedigt, bitter en agressief. De kunstenaar versterkt hen met een wapen als attribuut en een scheldende titel. Nara biedt de niet aanhoorde generatie een plaats in de maatschappij.

‘Balikade’, balika betekent etymologisch ‘meisje’, en duidt op een melancholie die refereert aan een geleefde kindertijd. Er is de aanwezigheid van vele stokken die gelden als het Japanse wapen. Zoals vaker ontneemt hij zijn werk van perspectief en context, het zijn zweverige figuren met een monochrome achtergrond, alsof het geheel zich in een andere dimensie afspeelt.
___________________
This Japanese artist belongs to the ‘Superflat’ art movement, a form of Japanese pop art based on manga and anime. Yoshitomo Nara’s figures are mostly children, often with wide eyes and a wide spectrum of obstinate emotional expressions. A generation that defends itself, bitter and aggressive. The artist reinforces them with a weapon as an attribute and an insulting title. Nara offers the unheard generation a place in society.

‘Balikade’, balika etymologically means ‘girl’, and indicates a melancholy referring to a lived childhood. There is the presence of many sticks that count as the Japanese weapon. As is often the case, he deprives his work of perspective and context, they are floating figures with a monochrome background, as if it all takes place in an other dimension.

#yoshitomonara #japaneseartist #superflat #children #oilpainting #contemporaryart #artweekly

Art Weekly – News flash Paul McCarthy, mixed

Art Weekly – News flash

Paul McCarthy, mixed media, 2000

Op theatrale wijze toont de Amerikaanse kunstenaar Paul McCarthy plechtige, obscene en macabere scenes. Sprookjesfiguren en kinderhelden worden psychopathische personages uit horrorfilms met hallucinatoire, seksueel getinte uitspattingen. Zijn onheilspellende decors zijn shockerende taferelen waarmee hij de zogezegde feilloze maatschappij in vraag stelt. McCarthy is de kunstenaar van de controverse vol humor en provocatie.

‘Heidi drinks’ is gebaseerd op een foto van Heidi Fleiss, voormalig “Hollywood Madam” uit de luxe prostitutie. Reeds in eerder werk verwees hij naar het hoofdpersonage, Heidi, uit de bekende jeugdromans, die hij ontnam van haar kinderlijke onschuld. Hier zien we een volwassen Heidi verslaafd aan drugs en alcohol, verdwaald in onze consumptiemaatschappij, alsof het om hetzelfde personage gaat.
____________________
The American artist Paul McCarthy shows solemn, obscene and macabre scenes in a theatrical way. Fairy tale characters and children's heroes become psychopathic characters from horror films with hallucinatory, sexual excesses. His ominous sets are shocking scenes with which he questions the supposedly flawless society. McCarthy is the artist of controversy full of humor and provocation.

'Heidi drinks' is based on a picture of Heidi Fleiss, former "Hollywood Madam" from luxury prostitution. In previous work he already referred to the main character, Heidi, from the well-known youth novels, whom he deprived of her childlike innocence. Here we see an adult Heidi addicted to drugs and alcohol, lost in our consumer society, as if it were the same character.

#paulmccarthy #americanartist #contemporaryart #photograph #mixedmedia #heidi #artweekly

Art Weekly – News flash ZHANG XIAOGANG, oil on

Art Weekly – News flash

ZHANG XIAOGANG, oil on canvas, 2005

De Culturele Revolutie liet een grote impact na op het Chinese volk. Deze Chinese kunstenaar zoekt opnieuw naar de vroegere identiteit van zijn volk en schildert hiervoor zijn iconische ‘Bloodline’-serie. Geïnspireerd door oude familiefoto’s schept Zhang Xiaogang gladde emotieloze portretten, net als porseleinen poppen. Onder druk van een psychologische geestestoestand staren ze met wijd opengesperde ogen naar een wereld die zich buiten hen bevindt. Elk van zijn portretten bevat een kleurvlek die ‘het individu en zijn herinnering’ symboliseert.
‘Dreaming Boy’ is een nostalgisch droombeeld van een kind. Er is de dissidente vlek die het individu aanwijst, maar de gesloten ogen treuren. De gele en rode kleuren zijn deze van China en hebben hun historisch belang.
___________________

The Cultural Revolution left a profound impact on the Chinese people. This Chinese artist is once again looking for the former identity of his people and for this he paints his iconic ‘Bloodline’-series. Inspired by old family photos, Zhang Xiaogang creates smooth, emotionless portraits, just like porcelain dolls. Under the pressure of a psychological state of mind, they stare wide-eyed at a world beyond them. Each of his portraits contains a patch of colour that symbolizes ‘the individual and his memory’.
‘Dreaming Boy’ is a nostalgic dream image of a child. There is the dissident stain that points out the individual, but the closed eyes mourn. The yellow and red colours are those of China and have their historical importance.

#zhangxiaogang #chineseartist #portrait #bloodlineseries #oilpainting #dissidentart #contemporaryart #artweekly

Art Weekly – News flash JEAN TINGUELY, mixed me

Art Weekly – News flash

JEAN TINGUELY, mixed media - 1990

Vanuit de gedachte dat onbeweeglijkheid niet bestaat was deze Zwitserse beeldhouwer gefascineerd door machines. Jean Tinguely reconstrueerde allerhande materialen tot een nieuw geheel en was hiermee de grondlegger van het kinetisch dadaïsme. Met zijn bewegende kunstwerken benadrukte hij het belang van verandering, maar bekritiseerde ook de industrialisatie van zijn maatschappij. Onder een concert van krakende metalen dreef hij de spot met het machinale slijtageproces, tot soms de zelfvernietiging van zijn creaties.
'La Lituanie' representeert de donkere slotperiode van zijn carrière. Vanaf de jaren '80 speelt de dood een belangrijke rol in Tinguely zijn oeuvre, waarbij hij de vergankelijkheid van het leven heeft beklemtoond.
_____________________
Based on the idea that immobility does not exist, this Swiss sculptor was fascinated by machines. Jean Tinguely reconstructed all kinds of materials into a new whole and was the founder of kinetic Dadaism. With his moving artworks he emphasized the importance of change, but also criticized the industrialization of his society. Under a concert of creaking metals, he mocked the mechanical wear and tear, sometimes even the self-destruction of his creations.
'La Lituanie' represents the dark final period of his career. Death has played an important role in Tinguely's oeuvre since the 1980s, emphasizing the transience of life.

#jeantinguely #swissartist #sculpture #kineticart #dadaism #nouveauréalisme #modernart #artweekly

Art Weekly – News flash Jean Rustin, oil on ca

Art Weekly – News flash

Jean Rustin, oil on canvas, 1992-97

In begin jaren ’70 maakte de Franse kunstenaar Jean Rustin een volledige ommekeer in zijn carrière, hij ruilde zijn abstracte schilderstijl in voor een totaal vernieuwende figuratieve beeldtaal. Met een virtuoze techniek en een bijzonder kleurenpalet schilderde hij zijn bevreemdende naakten. De blote genitaliën, vaak in een seksuele handeling, zijn allesbehalve erotiserend. Deze taferelen, waarin het lichaam als element van genot en kwelling tot een geheel versmelten, spelen in op de emoties van de toeschouwer. Als het ware worden we met onszelf geconfronteerd op een manier dat we het liefst vermijden, alsof ze de naakte waarheid van onszelf representeren. Rustin staat voor affectie, sentiment, kwetsbaarheid, de psyche en het lichamelijke aftakeling.

‘Sur le banc dans le jardin’ trekt de aandacht door de starende melancholische blikken. De minimale ruimtelijkheid en grauwe kleurtonen versterken de innerlijke droefheid die we bemerken bij deze figuren.
______________________
In the early 1970s, the French artist Jean Rustin made a complete turnaround in his career, he exchanged his abstract painting style for a totally innovative figurative visual language. With a virtuoso technique and an extraordinary colour palette, he painted his peculiar nudes. The bare genitals, often in a sexual act, are anything but erotic. These scenes, in which the body as element of pleasure and torment merge into a whole, respond to the emotions of the viewers. As it were, we are confronted with ourselves in a way we rather avoid, as if they represent the naked truth of ourselves. Rustin stands for affection, sentiment, vulnerability, the psyche and physical deterioration.

‘Sur le banc dans le jardin’ draws attention because of the staring melancholic eyes. The minimal spatiality and grey colour tones enhance the inner sadness that we notice in these figures.

#jeanrustin #frenchartist #modernart #figurativeart #oilpainting #nudeart #melancholiceyes #artweekly

Art Weekly – News flash Valerio Adami, oil on

Art Weekly – News flash

Valerio Adami, oil on canvas – 1968

De Italiaanse kunstenaar Valerio Adami eigent zich een popart stijl van geordende chaos toe. Al vanaf zijn eerste popartwerken werd deze kunstenaar gewaardeerd in Parijse kunstkringen. Zijn kleurrijk werk kent een gestileerde vlakheid met stevige contouren. ‘I contenitori’ bestaat uit surreële expressies die de toeschouwer uitnodigt om het vormingsproces van het beeld te reconstrueren.

Aanvankelijk schilderde hij woonkamers en badkamers, wat later evolueerde naar politiek, geschiedenis, literatuur en religie. De kunstenaar neemt zijn toeschouwer mee op een filosofische droomreis waarbij hij inspeelt op emoties, verlangens en de herontdekking van schoonheid en creativiteit. Zijn popart brengt een kwinkslag, hip en kleurrijk maar tegelijk een chaotische wanorde tussen fantasie en realiteit.
_____________________
The Italian artist Valerio Adami appropriates a pop art style of arranged chaos. From his first pop artworks, this artist has been appreciated in Parisian art circles. His colourful work has a stylized flatness with firm contours. ‘I contenitori’ consists of surreal expressions that invite the viewer to reconstruct the process of forming the image.

Initially he painted living rooms and bathrooms, which later evolved into politics, history, literature and religion. The artist takes the viewer on a philosophical dream journey in which he responds to emotions, desires and the rediscovery of beauty and creativity. His pop art brings a quip, hip and colourful but at the same time a chaotic disorder between fantasy and reality.

#valerioadami #italianartist #popart #modernart #oilpainting #colourful #artweekly

Art Weekly – News flash Valery Koshlyakov, col

Art Weekly – News flash

Valery Koshlyakov, collage and mixed media on canvas, 1996

Met zijn onderwerpen, die vaak een mijlpaal zijn uit de geschiedenis van kunst en architectuur, reconstrueert Koshlyakov de vergankelijkheid van kunsttradities, cultuur en politiek. Het gebruik van oude karton, gescheurde prenten en tempera zijn gerelateerd aan technieken en materialen waar voorgaande avant-gardisten gebruik van maakten. Het vaak monumentale werk van deze Russische kunstenaar verwijst naar de grootsheid van gefaalde utopieën, en dat wordt in zijn werk bekrachtigd door een veelvoud van losse stukken karton.

‘Town’ bestaat uit architecturale monumenten waarmee hij, aan de hand van een collagetechniek en druipende verf, een nieuwe stad vormt. Een hypothetische beeltenis die een vervallen waarheid vertoont als een ironisch verlangen naar een nieuwe tijd.
_____________________
With his subjects, that are often a milestone from the history of art and architecture, Koshlyakov reconstructs the transience of art traditions, culture and politics. The use of old cardboard, torn imprints and tempera are related to techniques and materials used by previous avant-gardists. The often monumental work of this Russian artist refers to the greatness of failed utopias, and this is confirmed in his work by a multitude of loose pieces of cardboard.

‘Town’ consists of architectural monuments with which he creates a new city, using a collage technique and dripping paint. A hypothetical image showing a dilapidated truth as an ironic longing for a new age.

#valerykoshlyakov #russianartist #contemporaryart #cityscape #mixedmedia #collage #artweekly

Art Weekly – News flash Gunther Uecker, mixed

Art Weekly – News flash

Gunther Uecker, mixed media – 1989

In de jaren ’60 was Gunther Uecker lid van de in Düsseldorf opgerichte groep ZERO, gekenmerkt door het monochroom werk. Zen-boeddhistisch meditatief sloeg hij spijkers in het hout die hij slechts deels liet binnendringen. Alsof uit elk van zijn vooraf gekozen vormen, organisch ontsproten nagelspiralen zijn ontstaan, zo bewees de kunstenaar hoe licht en beweging ritmisch met de nagelschaduwen dansen.

'Dreieck' is reeds een verdere evolutie van zijn spijker-reliëfs. In tegenstelling tot zijn ouder werk, meestal kleurloos (wit) en met een meer geordend spijker motief, merken we hier een overgave aan het materiaal. De nagels zijn chaotisch platgeslagen waarop het geheel overdekt met een laag van kolen, as en lijm.
__________________
In the 1960s, Gunther Uecker was a member of the art group ZERO founded in Düsseldorf, characterized by the monochrome work. In a Zen-Buddhist meditative state, he hit nails in the wood which he allowed to penetrate only partly. As from each of his preselected shapes, nail spirals sprouted organically, the artist proved how light and movement dance rhythmically with the nail shadows.

'Dreieck' is already a further evolution of his nail reliefs. In contrast to his older work, usually colourless (white) and with a more ordered nail motif, we notice here a surrender to the material. The nails are chaotically flattened and covered with a layer of coal, ash and glue.

#güntheruecker #germanartist #nails #zeromovement #modernart #mixedmedia #monochroom #artweekly

Art Weekly – News flash Berlinde De Bruyckere,

Art Weekly – News flash

Berlinde De Bruyckere, mixed media – 2004

Met een humanisme dat de aandacht vestigt op de absolute emotie creëert Berlinde De Bruyckere getormenteerde sculpturen. Menselijke lichamen ontbreken een gezicht en vermijden een directe communicatie. Het leed, het menselijk restant zelf, bestaat uit huiveringwekkende vlezige was-sculpturen die de ordening van onze geest verwarren. De mystieke beeldtaal van deze Belgische kunstenares getuigt van dramatiek en erotiek.
Aantrekking en afkeer, leven en dood - het is terug te vinden in het werk Head - een paardenhoofd dat werd ontnomen van alle zintuigen. Wat hier luguber lijkt biedt iets sereens, alsof het smeekt om met tederheid gestreeld te worden. De zich van kwetsbaarheid bevrijdende fluwelige dierenhuiden biologeren onszelf.
__________________
With a humanism that draws attention to the absolute emotion, Berlinde De Bruyckere creates tormented sculptures. Human bodies lack a face and avoid direct communication. The suffering, the human remnant itself, consists of eerie fleshy wax sculptures that confuse the order of our minds. The mystical visual language of this Belgian artist testifies to drama and eroticism.
Attraction and aversion, life and death – it can be found in the work Head – a horse’s head deprived of all senses. What seems sinister here offers something serene, as if it begs to be caressed with tenderness. The velvety animal skins, freeing themselves from vulnerability, mesmerize ourselves.

#berlindedebruyckere #belgianartist #sculpture #horsehead #contemporaryart #artweekly

Art Weekly – News flash Paul KLEE, aquarel -

Art Weekly – News flash

Paul KLEE, aquarel - 1927

Deze Zwitserse kunstenaar was autodidact en onderzocht de abstractie van de kunst aan de hand van technieken en materialen. Gedreven door kinderlijke spontaniteit en fantasie abstraheerde Paul Klee de werkelijkheid tot loutere geometrische vormen. Hij werd met aandacht voor klassieke kunsten en andere culturen de ironische verzoener van tegenstellingen binnen de door de mens geordende natuur en het daarin aanwezige, onvermijdelijke ‘systeemdefect’.

Neues im Luftbereich is een schilderkunstige verzoening van de Westerse avant-garde met Oosterse en primitieve elementen. Zijn expressionistische stijl lijkt naïef, maar getuigt wel van een absolute bewustzijn.
______________________
This Swiss artist was autodidact and investigated the abstraction of art using techniques and materials. Driven by childlike spontaneity and fantasy, Paul Klee abstracted reality into mere geometric shapes. With attention for classical arts and other cultures, he became the ironic reconciler of contradictions within human-ordered nature and the inevitable ‘system defect’ present in it.

Neues im Luftbereich is a painterly reconciliation of the Western avant-garde with Eastern and primitive elements. His expressionistic style seems naïve, but proofs an absolute consciousness.

#paulklee #aquarelle #abstractart #expressionism #swissartist #spontanious #abstraction #artweekly

Art Weekly – News flash Liu Wei, books, wood a

Art Weekly – News flash

Liu Wei, books, wood and iron - 2013

Liu Wei leeft in een land die met enorme snelheid evolueert en behoort tot de nieuwe generatie van Chinese kunstenaars. De globalisatie heeft een rechtstreekse impact op het landschap, wat tevens sociaaleconomische gevolgen met zich meebrengt.

Het monumentaal werk ‘Library’, bestaande uit tienduizenden op elkaar geperste boekpagina’s, bouwt de nieuwe verstedelijking. Liu Wei biedt zowel letterlijk als figuurlijk een kritisch hellend gestalte aan de urbanisatie en het materialisme. Zijn wolkenkrabbers bestaan uit samengeperste boeken en insinueren de vervanging van de eeuwenoude hoge Chinese culturele traditie door de nieuwe toepassingen van het nieuwe China, alsook in de rest van de wereld.
__________________
Liu Wei lives in a country that evolves at an enormous speed and belongs to the new generation of Chinese artists. The globalisation has a direct impact on the landscape, which also has socio-economic consequences.

The monumental artwork ‘Library’, consisting of tens of thousands book pages pressed together, builds the new urbanization. Liu Wei offers both literal and figurative a critically sloping shape to the urbanization and materialism. His skyscrapers consist of compressed books and insinuate the replacement of the ancient high Chinese cultural tradition with the new applications of the new China, as well as in the rest of the world.

#liuwei #chineseartist #cityscape #books #urbanization #materialism #cultural #socioeconomicart #artweekly

Art Weekly – News flash Antonio Saura, oil pai

Art Weekly – News flash

Antonio Saura, oil painting – 1960

Vechtend tegen de ziekte tuberculose begon hij kort na WOII met schilderen en schrijven. Na enkele jaren van zelfonderzoek, ontwikkelde Antonio Saura eind jaren ’50 zijn vernieuwende stijl. Als medeoprichter van de Spaanse kunstgroep El Paso en vertegenwoordiger van de Europese informele kunst, was vooral het Amerikaans abstract expressionisme zijn voornaamste inspiratiebron.
Terwijl in Spanje de fascistische dictator Franco heerst, maakt Saura verscheurende, denkbeeldige portretten. Zijn zelfportret ontstaan te midden van een slagveld van ‘grijs- en bruintonen’ die strijd leveren met het ‘zwart’. Zijn werk is een uitdrukking van zijn eigen lijden. Hij was een radicaal socialist die zich onafgebroken tegen een onrechtvaardige wereld verzette.
_________________
Fighting against tuberculosis, he started painting and writing shortly after WWII. After a few years of self-examination, Antonio Saura developed a new style by the end of the 1950s. As co-founder of the Spanish art group El Paso and representative of the European informal art, mostly the American abstract expressionism was his main source of inspiration.
While in Spain the fascist dictator Franco reigns, Saura makes gruesome, imaginary portraits. His self-portrait is one of his earliest works and was created in the middle of a battlefield where ‘grey and brown tones’ clash with ‘black’. His work is an expression of his own suffering. He was a radical socialist who constantly resisted an unjust world.

#antoniosaura #spanishartist #selfportrait #dictatorship #informalart #elpaso #abstractexpressionism #artweekly

Art Weekly – News flash René Magritte, gouach

Art Weekly – News flash

René Magritte, gouache - 1956

Trouw aan zijn stijl is de Belgische kunstschilder René Magritte wereldwijd één van de belangrijkste vertegenwoordigers van het surrealisme. Zijn werk is communicatief, zijn literaire humor bespeelt een beeltenis en hij roept bij de toeschouwer twijfel en vragen op. In menig materie meestert de kunstenaar de ironische contradicties en metamorfoses, waarbij de illusie wordt versterkt door een poëtische titel.

'Une partie de plaisir' plaatst de kunstliefhebber tussen schilderkunst en poëzie. Magritte berooft het onderwerp van zijn identiteit en wordt de dader van het raadsel dat de werkelijkheid doet wankelen. Binnen zijn vele thema’s hoort ‘de gemaskerde appel’ en ‘het licht’ tot één van de topfavorieten voor verzamelaars.
_____________

True to his style, the Belgian painter René Magritte is worldwide one of the most important representatives of surrealism. His work is communicative, his literary sense of humour plays with an image and he raises doubts and questions with the viewer. In many materials the artist masters the ironic contradictions and metamorphoses, where the illusion is increased by a poetic title.

'Une partie de plaisir' puts the art lover between painting and poetry. Magritte strips the subject of its identity and becomes the perpetrator of the riddle that shakes the reality. Within his many themes, ‘the masked apple’ and ‘the light’ belong to one of the top favourites for collectors.

#renemagritte #belgianartist #surrealism #mask #apple #gouache #colourful #artweekly

Art Weekly – News flash Hans Fohan, oil on can

Art Weekly – News flash

Hans Fohan, oil on canvas, 2009

Zijn witte doek biedt fysieke en mentale ruimte in een tijd vol overdaad en chaos. Deze Belgische kunstenaar omarmt op serene wijze de ‘Amor Vacui’ of de ‘liefde voor de leegte’. Fohan schildert de essentie als een belangrijk detail van een universum en roept hiermee een dialoog op met de toeschouwer.
Hans Fohan kiest principieel de nauwkeurig biomorfe vorm en begrenst hiermee de perfecte balans op het witte doek. Zijn ‘tabula rasa’ gaan bij elke aanzet op de rem en dringen zich niet verder op. Totaal vernieuwend in de schilderkunst ontwikkelt Fohan een stilte in een rusteloze wereld en leidt de toeschouwer naar de ultieme confrontatie van de schilderkunst.
________________
His white canvas offers physical and mental space in a time full of excess and chaos. This Belgian artist serenely embraces the ‘Amor Vacui’ or the ‘love for emptiness’. Fohan paints the essence as an important detail of a universe and thus evokes a dialogue with the viewer.
Hans Fohan principally chooses the precise biomorphic shape and thus limits the perfect balance on the white canvas. His ‘tabula rasa’ hold back from any impulse and do not impose themselves any further. Totally innovative in painting, Fohan develops a silence in a restless world and leads the viewer to the ultimate confrontation of painting.

#hansfohan #belgianartist #amorvacui #minimalism #abstract #contemporaryart #artweekly

Art Weekly – News flash Gao Brothers, The exec

Art Weekly – News flash

Gao Brothers, The execution of Christ – bronze 2009

Gao Zhen en Gao Qiang vertegenwoordigen een generatie die niet langer bereid is de Mao-cultus te volgen. Zij gelden als verzetsstrijders in de kunst, vechtend om hun vrijheid van meningsuiting. Met hun kennis van de westerse cultuur en geschiedenis brengen zij, samen met andere dissidenten, vernieuwing in de universele kunstgeschiedenis.
The Execution of Christ demonstreert de clash tussen Mao (China) en Christus (het Westen), tussen wreedheid en onschuld, tussen communistische onderdrukking en de martelaar van de vrijheid. Gebaseerd op de compositie van Manets Executie van Maximiliaan creëerden zij een wereldomvattend meesterwerk. De emotionele geladenheid van dit kunstwerk uit kritiek, maar brengt ook een opportuniteit van bewustwording en vergeving.
________________

Gao Zhen en Gao Qiang represent a generation that is no longer willing to follow the Mao cult. They are active as resistance fighters in the art, fighting for their freedom of speech. With their knowledge of the Western culture and history, they bring, along with other dissidents, innovation in the universal art history.
The Execution of Christ demonstrates the clash between Mao (China) and Christ (the West), between cruelty and innocence, between communist oppression and the martyr of freedom. Based on the composition of Manet’s Execution of Emperor Maximilian, they created a global masterpiece. The emotional tension of this artwork expresses criticism, but also offers an opportunity of awareness and forgiveness.

#gaobrothers #chineseartists #dissidentart #bronze #sculptures #criticalart #executionofchrist #artweekly

Art Weekly – News flash Crash, graffiti on woo

Art Weekly – News flash

Crash, graffiti on wood and canvas, 1986

Deze Amerikaanse kunstenaar groeide op in de Bronx en begon graffiti te spuiten als tiener, vooral de metro’s van New York waren zijn doelwit. Tijdens de jaren ’70 en ’80, de artistieke gloriejaren van New York, werd zijn CRASH-signatuur door iedere metroreiziger gezien. Door stijgende appreciatie van galerijen en op aandringen van Keith Haring, begon Crash tegen de jaren ’80 ook op canvas te werken. Naast de vormgeving van letters en woorden, is vooral zijn stripachtige stijl herkenbaar van zijn hand.
De losse stukken hout, gemonteerd op het canvas, geven Irrestible als het ware een extra dimensie. Zijn gebruikelijke medium en techniek, vrij en niet afgebakend alsof zijn beeltenis doorloopt, ondersteunen de uitstraling van zijn onweerstaanbare straatkunst.
__________________
This American artist grew up in the Bronx and started to spray paint as a teenager, mostly the subway trains of New York were his target. During the 70s and 80s, New York’s artistic glory years, his CRASH-signature was seen by every subway rider. Because of gaining appreciation by galleries and at the urging of Keith Haring he started by the 1980s to work on canvas as well. Besides the design of letters and words, mostly his comic-like style is recognizable from his hand.
The loose pieces of wood, mounted on the canvas, give Irrestible an extra dimension, as it were. His usual medium and technique, free and not demarcated as if his image is continuous, support the appearance of his irresistible street art.

#crash #johnmatos #americanartist #graffiti #streetart #popart #contemporaryartist #artweekly

Laad meer... Volg op Instagram